Alles kan ik verdragen,
overbetaalde voetballers,
self-made surplussers, het hoekje
vergeten kamerleden met grimlachwekkende
wachtgelden, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar oude bankiers in crisis,
malusmakers, immer graaiend
naar hun bonussen, nee.
dinsdag 31 maart 2009
woensdag 25 maart 2009
Wiegelied
Zoals je hier ligt, naast je moeder, je vader,
elk zovelen malen jouw gewicht,
elk éénmaal herkenbaar
in je handen, je haren, gezicht.
Zo word je straks telkens een ander,
elke dag, elke week, elk jaar, en
ben jij het niet die verandert,
maar je gedachten, je stappen, gebaren.
De wereld is als een deur op een kier,
wees nieuwsgierig, jij bent
iemand die wordt verwacht.
Word geen ingenieur, geen vliegenier,
noch president. Word liever mens.
Rozeke, dozeke, groei hard, groei zacht.
elk zovelen malen jouw gewicht,
elk éénmaal herkenbaar
in je handen, je haren, gezicht.
Zo word je straks telkens een ander,
elke dag, elke week, elk jaar, en
ben jij het niet die verandert,
maar je gedachten, je stappen, gebaren.
De wereld is als een deur op een kier,
wees nieuwsgierig, jij bent
iemand die wordt verwacht.
Word geen ingenieur, geen vliegenier,
noch president. Word liever mens.
Rozeke, dozeke, groei hard, groei zacht.
Afscheid
Wij zijn het meisje en de jongen kwijt. Beiden
zijn we verloren nog voor
dat feitelijk kon; hoe verlies
je wat niet is geboren,
voor wie tijd nog niet begon.
Hun stemmen zullen we nooit
horen. Ze zijn werkelijk van gene zijde.
Rest het beeld van een meisje en een jongen,
in de vroege ochtend zie ik
ze, rennend in een weiland,
samen dansend, hand in hand,
hun lachende gezichten.
Nog hoor ik het lied dat ze samen zongen.
zijn we verloren nog voor
dat feitelijk kon; hoe verlies
je wat niet is geboren,
voor wie tijd nog niet begon.
Hun stemmen zullen we nooit
horen. Ze zijn werkelijk van gene zijde.
Rest het beeld van een meisje en een jongen,
in de vroege ochtend zie ik
ze, rennend in een weiland,
samen dansend, hand in hand,
hun lachende gezichten.
Nog hoor ik het lied dat ze samen zongen.
dinsdag 24 maart 2009
Rund
hai koe
zwart wit bonte koe
ik wil u beleefd groeten
maar ik weet niet hoe
bye koe
koe how do you doe?
ik heb alles geprobeerd
maar versta geen mwoeh
Tuin van Ede
Een hoer met een bloemrijk verleden
heeft nu een bloeiende herberg in Ede.
U betaalt er contant,
in natura, of met onderpand,
maar pinnen kan ook in haar Gulden Snede.
heeft nu een bloeiende herberg in Ede.
U betaalt er contant,
in natura, of met onderpand,
maar pinnen kan ook in haar Gulden Snede.
zondag 22 maart 2009
Nietmachine
Mijn nietmachine niet niet meer,
de nietjes weigeren keer op keer,
of zijn krom in plaats van recht.
Ik moet echt een ander exemplaar,
al valt het me bijzonder zwaar:
ik was erg aan het apparaat gehecht.
de nietjes weigeren keer op keer,
of zijn krom in plaats van recht.
Ik moet echt een ander exemplaar,
al valt het me bijzonder zwaar:
ik was erg aan het apparaat gehecht.
Vinologie
Echt grote jaargangen zijn zeldzaam.
Je herkent ze in hun prille jeugd,
aan de satijnzachte vettige textuur
en de vruchtige afdronk van tannine.
De smaak van het smeuïge roodfruit,
vanille-toffee en het donkere zoet,
de doorschijnende kleur met tonen
als op een palet van hemels bloed.
Wij zijn als wijn geboren uit de schil,
wij rijpen in doorrookte eiken vaten
en versterven langzaam in het glas,
tranend aan de randen.
Om wie we waren, om hoe het was.
Om onze grootste jaren.
Je herkent ze in hun prille jeugd,
aan de satijnzachte vettige textuur
en de vruchtige afdronk van tannine.
De smaak van het smeuïge roodfruit,
vanille-toffee en het donkere zoet,
de doorschijnende kleur met tonen
als op een palet van hemels bloed.
Wij zijn als wijn geboren uit de schil,
wij rijpen in doorrookte eiken vaten
en versterven langzaam in het glas,
tranend aan de randen.
Om wie we waren, om hoe het was.
Om onze grootste jaren.
donderdag 19 maart 2009
Scheiding
Over Jacob, die van huis moest
om te vluchten voor zijn broer
en nooit meer terug zou komen.
Ik zag haar ogen de regels volgen,
maar ik hoorde niet meer wat ze las,
ik kon niet verder luisteren.
De straat was leeg,
de lichten gingen uit,
het huis was verlaten.
zondag 15 maart 2009
Als
Als je me zegt dat wie leven geeft
recht heeft om leven te nemen,
vertrouw ik je.
Als je me zegt dat eeuwig iets is
dat hier niet kan bestaan,
geloof ik je.
Als je me zegt dat wie liefde
gekend heeft niet bang hoeft te zijn,
troost je me.
En als je dan zegt: geef me je hand,
ik wijs je de weg naar de andere kant,
volg ik je.
Geschreven voor een bidprent.
recht heeft om leven te nemen,
vertrouw ik je.
Als je me zegt dat eeuwig iets is
dat hier niet kan bestaan,
geloof ik je.
Als je me zegt dat wie liefde
gekend heeft niet bang hoeft te zijn,
troost je me.
En als je dan zegt: geef me je hand,
ik wijs je de weg naar de andere kant,
volg ik je.
Geschreven voor een bidprent.
Licentia poetica
Ik dicht altijd. Meest ongelegen.
Maar de mooiste zinnen raak ik kwijt.
Tijdens een vergadering bijvoorbeeld,
verschijnt uit het niets een distichon
tijdens de mederondeeldingen.
Maar ik vergeet te notuleren
en raak de meeste zinnen kwijt.
Of in de file, met als aanleiding
een vreemd bericht uit onze ether,
of iemand andersom achter het stuur,
of een zeer poëtisch kenteken.
En ’s nachts, bij waak en ontij,
ontstaan de helderste gedichten,
ik zie de woorden bovendrijven
en denk morgen heb ik ze nog vast.
Maar ook de onvergetelijke zinnen
raak ik uiteindelijk toch kwijt
aan mijn onteigende vergetelheid.
Maar de mooiste zinnen raak ik kwijt.
Tijdens een vergadering bijvoorbeeld,
verschijnt uit het niets een distichon
tijdens de mederondeeldingen.
Maar ik vergeet te notuleren
en raak de meeste zinnen kwijt.
Of in de file, met als aanleiding
een vreemd bericht uit onze ether,
of iemand andersom achter het stuur,
of een zeer poëtisch kenteken.
En ’s nachts, bij waak en ontij,
ontstaan de helderste gedichten,
ik zie de woorden bovendrijven
en denk morgen heb ik ze nog vast.
Maar ook de onvergetelijke zinnen
raak ik uiteindelijk toch kwijt
aan mijn onteigende vergetelheid.
Chat
Vanavond bij het pannenkoeken eten
geprobeerd de deksel van de jampot
op de smalle tuit van de fles schenkstroop
te laten balanceren.
Dat lukte. Natuurlijk meteen geprobeerd
hetzelfde andersom te doen.
Het dopje van de stroop viel in de jam.
Vervolgens de kat schriftelijk opdracht
gegeven de dop er met zijn pootje
uit te vissen.
Dat lukte wonderwel.
Jammer dat hij niet kan lezen.
geprobeerd de deksel van de jampot
op de smalle tuit van de fles schenkstroop
te laten balanceren.
Dat lukte. Natuurlijk meteen geprobeerd
hetzelfde andersom te doen.
Het dopje van de stroop viel in de jam.
Vervolgens de kat schriftelijk opdracht
gegeven de dop er met zijn pootje
uit te vissen.
Dat lukte wonderwel.
Jammer dat hij niet kan lezen.
3,1415926535 etc.
een feestdag voor
pi
dat is toch prachtig
niet?
een idee van een getallenneuker
maar ik neem aan dat het u zal jeuken
en anders
komt na deze zes een vijf
maar vergeeft u mij dat
ik niet blijf
en het feest nu afrondt
14 maart: feestdag voor getal pi
pi
dat is toch prachtig
niet?
een idee van een getallenneuker
maar ik neem aan dat het u zal jeuken
en anders
komt na deze zes een vijf
maar vergeeft u mij dat
ik niet blijf
en het feest nu afrondt
14 maart: feestdag voor getal pi
Lifetime
A summer’s day does not compare to thee,
no image on this earth portrays thy skin,
no willow’s bough bows with more dignity
than do thine arms cradling the love within.
We have put forth the outcome of desire,
a newborne king of man as yet to come,
and in thine eyes kindles a sunlit fire
for this boy, seemly blind, deaf and dumb.
Now and forever will he live to cherish
this: the life that has been given him;
praise not the gods but what they wish,
until the light again to darkness dims.
When all in our love’s time is said and done,
will we remain as twain, not one and one?
no image on this earth portrays thy skin,
no willow’s bough bows with more dignity
than do thine arms cradling the love within.
We have put forth the outcome of desire,
a newborne king of man as yet to come,
and in thine eyes kindles a sunlit fire
for this boy, seemly blind, deaf and dumb.
Now and forever will he live to cherish
this: the life that has been given him;
praise not the gods but what they wish,
until the light again to darkness dims.
When all in our love’s time is said and done,
will we remain as twain, not one and one?
In koele woede
Hoe is het toch mogelijk
dat exemplaren van onze soort
steeds weer grijpen naar geweldsexcessen
in plaats van naar het woord.
De één maakt zijn gezin af,
een ander doodt in opdracht,
een tiener verbijstert de wereld
met een doorgeladen geweer.
Daarna plegen ze alsnog karaktermoord.
Smijt liever met zinnen,
gooi met witregels en rijm,
dicht het hoge woord er uit,
stamp een vers tot een kwatrijn.
Maar soms, soms maakt ook taal
meer kapot dan ons lief is.
dat exemplaren van onze soort
steeds weer grijpen naar geweldsexcessen
in plaats van naar het woord.
De één maakt zijn gezin af,
een ander doodt in opdracht,
een tiener verbijstert de wereld
met een doorgeladen geweer.
Daarna plegen ze alsnog karaktermoord.
Smijt liever met zinnen,
gooi met witregels en rijm,
dicht het hoge woord er uit,
stamp een vers tot een kwatrijn.
Maar soms, soms maakt ook taal
meer kapot dan ons lief is.
dinsdag 10 maart 2009
Tjielp oote boek
De literaire zoo weet mij toch
steeds weer te verbazen.
Nu is Jan Hanlo de parademus
in de stoet der bibliodwazen
van het jaarlijks boekenfeest.
Bij deze greep van de CPNB
uit hun eindeloze thematheek
had ik verwacht dat er wel
iemand zou gaan roepen:
“Ja maar, tjielp tjielp,
de man was toch een pedofiel?
Had het niet beter geweest als
thema voor de kinderboekenweek?”
Boekenweek 2009
steeds weer te verbazen.
Nu is Jan Hanlo de parademus
in de stoet der bibliodwazen
van het jaarlijks boekenfeest.
Bij deze greep van de CPNB
uit hun eindeloze thematheek
had ik verwacht dat er wel
iemand zou gaan roepen:
“Ja maar, tjielp tjielp,
de man was toch een pedofiel?
Had het niet beter geweest als
thema voor de kinderboekenweek?”
Boekenweek 2009
maandag 9 maart 2009
Dickens’ liniaal
Ik bezit een kostbaar kleinood,
een opvouwbaar liniaaltje,
van been, ivoor wellicht,
gestrekt twaalf inches lang.
En een vergeeld papiertje,
waarop staat vermeld dat het
in een eerder leven het bezit
was van Charles Dickens.
“Presented to G.F.Knightley,
when he was a boy, by Mrs. Perugine
who resided at 3 Argyle Mansion,
Beaufort Street, Chelsea S.W.3.”
Niet een adres dat je even verzint,
dus het zal wel waar zijn.
Ik wil eigenlijk niet weten wat
Dickens, alleen aan zijn bureau,
hier allemaal mee heeft gemeten.
een opvouwbaar liniaaltje,
van been, ivoor wellicht,
gestrekt twaalf inches lang.
En een vergeeld papiertje,
waarop staat vermeld dat het
in een eerder leven het bezit
was van Charles Dickens.
“Presented to G.F.Knightley,
when he was a boy, by Mrs. Perugine
who resided at 3 Argyle Mansion,
Beaufort Street, Chelsea S.W.3.”
Niet een adres dat je even verzint,
dus het zal wel waar zijn.
Ik wil eigenlijk niet weten wat
Dickens, alleen aan zijn bureau,
hier allemaal mee heeft gemeten.
Hulde aan Heytze
Ik behoor niet tot de vermeende groep
van Heytzes hartgrondige hekelaars,
noch als mens (ik ken hem niet),
maar zeker ook niet als verschijnsel.
Als deze groep zou zijn verenigd
wilde ik er ook geen lid van worden,
en zou ik, als ik hem zelf was,
voor het erelidmaatschap bedanken.
Klare taal en klinkende zinnen,
te lang heb ik ze moeten missen.
Geen groter ambassadeur dan hij,
dichter van het middenland.
Maar Utrecht zelf, die dommestad,
daar rijd ik meestal snel voorbij.
Niet ingestuurde bijdrage voor een wedstrijd
hekel-/lofdichten aan het adres van Ingmar Heytze,
ter gelegenheid van de presentatie van de bundel
'Utrecht voor beginners'.
zie ook: www.ad.nl/utrecht/3052192/Win_bundel_Heytze_met_een_gedicht_voor_Heytze.html
van Heytzes hartgrondige hekelaars,
noch als mens (ik ken hem niet),
maar zeker ook niet als verschijnsel.
Als deze groep zou zijn verenigd
wilde ik er ook geen lid van worden,
en zou ik, als ik hem zelf was,
voor het erelidmaatschap bedanken.
Klare taal en klinkende zinnen,
te lang heb ik ze moeten missen.
Geen groter ambassadeur dan hij,
dichter van het middenland.
Maar Utrecht zelf, die dommestad,
daar rijd ik meestal snel voorbij.
Niet ingestuurde bijdrage voor een wedstrijd
hekel-/lofdichten aan het adres van Ingmar Heytze,
ter gelegenheid van de presentatie van de bundel
'Utrecht voor beginners'.
zie ook: www.ad.nl/utrecht/3052192/Win_bundel_Heytze_met_een_gedicht_voor_Heytze.html
dinsdag 3 maart 2009
In den beginne
Soms, als ik ‘s nachts buiten sta
meen ik in de stilte nog de galm
van de explosie terug te horen,
de ruis van het uitdijende heelal.
Ik zie massa uit het zwart stromen,
het suist van sterren en planeten
die stelselmatig worden uitgeworpen,
kolonisten van het nieuwe ruim.
Golven kosmosgas en elementen,
koolstoffen, eiwitten, enzymen;
het klotst en vlokt en schuimt
aan de kusten van de melkweg.
De sterren trekken remsporen,
planeten tollen in hun baan,
de zon wordt aangestoken.
Miljarden lichtjaren hier vandaan.
meen ik in de stilte nog de galm
van de explosie terug te horen,
de ruis van het uitdijende heelal.
Ik zie massa uit het zwart stromen,
het suist van sterren en planeten
die stelselmatig worden uitgeworpen,
kolonisten van het nieuwe ruim.
Golven kosmosgas en elementen,
koolstoffen, eiwitten, enzymen;
het klotst en vlokt en schuimt
aan de kusten van de melkweg.
De sterren trekken remsporen,
planeten tollen in hun baan,
de zon wordt aangestoken.
Miljarden lichtjaren hier vandaan.
zondag 1 maart 2009
Dinky toys – Kinky boys
Vilein venijn
Leest beter Bloem
dan Komrij’s rijm?
Van Dis 2.0
Een achternaam als een schitterend spraakgebrek;
is van Dis très serieux, Japin is gewoon leuk gek.
Inkoplandertje
Over het verlangen naar een nieuwe dag:
het verlangen blijft, ook na ‘Toen ik dit zag’.
Reviaans
Helaas, ik ben in de wetenschap geleerd,
en ben dus nader tot uw broer bekeerd.
Fantoompijn
Hopelijk word ik ooit ook zo’n schrijfferd
die door Ilja genadeloos wordt afgepfeijfferd.
Leest beter Bloem
dan Komrij’s rijm?
Van Dis 2.0
Een achternaam als een schitterend spraakgebrek;
is van Dis très serieux, Japin is gewoon leuk gek.
Inkoplandertje
Over het verlangen naar een nieuwe dag:
het verlangen blijft, ook na ‘Toen ik dit zag’.
Reviaans
Helaas, ik ben in de wetenschap geleerd,
en ben dus nader tot uw broer bekeerd.
Fantoompijn
Hopelijk word ik ooit ook zo’n schrijfferd
die door Ilja genadeloos wordt afgepfeijfferd.
Abonneren op:
Posts (Atom)