Land uit zicht

Ik ken een land met een kapotte deur.
De dorpels en de balken zijn aan 't rotten.
Er hangt ook een onaangename geur
en door de scheuren steken schrale botten.

Een land, ontregeld zonder idealen,
bevolkt met dwazen tussen droom en daad,
verdwaalde christenen en liberalen,
en bleek wit vuil met overtollig zaad.

Hier vind je geen pastelgekleurde haren,
geen regenbogen en geen roze wolk,
maar wetten, regels, praktische bezwaren.

Ga terug naar waar je ook niet welkom bent,
naar waar men wel je naam en herkomst kent.
Hier woont een eindeloos veel wreder volk.




Voor alle Mauro's en Zahars

Economie van het grote geluk

Wantrouw de piskijkers van deze tijd
die handelen in valse sentimenten,
nerveus op glazen schermen tikken,
hun hartslag tellen in procenten.

Hekel de hoekman, de bankier, de analist.
Er is geen opleiding voor zulke dwazen,
toch hangen wij ons op aan loze lippen
waaruit elk woord verzonnen of gelogen is.

Hecht geen waarde aan papieren geld
als er geen grondstof op de schaal ligt.
Geloof ook niet in samenzweringen,
maar in gestapelde stupiditeit.

Beleg in wolken en kleurrijke ballonnen.
Bouw een huis van waardevaste boeken,
met vensters op elke mogelijke wereld.
Loop de tuin in, pluk het aandeel van de dag.

Prijs in crisistijd. Zie alhier:

http://www.decontrabas.com/de_contrabas/2011/08/winnaar-zwarte-maandag-po%C3%ABziewedstrijd.html

Dichters in de Prinsentuin

Ik was te gast bij Dichters in de Prinsentuin in Groningen, en heb daar bij een poëziewandeling in het UMCG en in de loofgangen van de Prinsentuin voorgedragen. In de bundel boven afgebeeld (zie ook hier) is het volgende gedicht opgenomen. (Met dank aan de organisatie, tevens dank aan Jan Glas voor eerdere suggesties ter verbetering van het gedicht).



Familieschild

Mijn dochters van ontvreemde moeders,
met welke wapens rust ik jullie uit?

Hoe leer ik jullie dat je mensenleugens
elke dag weer uit je haar moet kammen?

Hoe veeg je haatverziekte sissers
met één haal voor je voeten weg?

Hoe stamp je de moraalridders
de grond in met je pepperspray?

Neem mijn speren mee met vers vergif,
gebruik mijn trouwe katapult.

Betreed dan de arena met een charmeoffensief,
spreek van de liefde, en vergeef de schuld.

Mijn dochters van verloren vaders,
met welke woorden dek ik jullie toe?

(c) Arjan Keene

Waterdrager

Het kind in het bad met de eend
Hij spettert met kletsnatte haren
Dit zeepbelgeluk wordt verleend
In tijdloze spatvrije jaren

De eend van het kind in het bad
Kan eindeloos cirkeltjes varen
Soms mist het dat vrolijk gespat
Het drijft al ontelbare jaren

Het bad met de eend zonder kind
Soms ziet zij opeens zijn gebaren
Verbeeldt wat het meest werd bemind
En droomt hoe hij groeide in jaren

Is liefde in bloed geschreven?

Is liefde in bloed geschreven?
Is er merg voor geschonken?
Is er een mens voor ontveld?
De huid van rug of ribben
Een offerande uit het vlees
Gesneden uit een wang?
Het bloed toen opgevangen
Rood nog en ongestold
Uit aderen gelepeld
In een melkkan uitgegoten
Hebben twee mensen het elkaar
Daarna toen aangeboden?
Zoals dat gaat met verse melk
En hebben ze geluk gedeeld?

Door tijd gescheiden van geest
Van lichaam als een doornenhaag
Maar aan elkaar gezworen
En op een ochtend vonden ze elkaar
Na de regens, in de mist
Daar waar geen mensen konden komen
Hoorden ze het ruisen van de bomen
En voelden ze de ander ook bewegen?

Was die ontmoeting als een visioen
Een spiegeling van liefde in de lucht
Werden ze wakker in die droom
En werd er toen gesproken?
Of konden ze geen woorden vinden?
Viel er regen uit hun ogen
Als tranen van een hemels water?
Doorweekte het hun kleren?
Konden ze elkaar toen zien?

Hebben ze elkaar begroet
Verhalen uitgewisseld
Verteld van de ontberingen
Verhalend van het nieuws
En na het spreken
Naar elkaar geluisterd
En luisterden ze een heel jaar
Tot het daglicht viel
Tot de nacht inviel
En vulden vlammende gedachten
Het donker en de koude nacht

En duurde dit zo duizend nachten?
Hoe lang hebben ze daar gestaan?
Met het voedsel van hun liefde
Brandend op hun lippen
En groeiden elke ochtend
Uit de grond de passiebloemen
Waaruit de rode sappen vloeien
Lieten ze dit bloed van bloesems
Toen proeven aan elkaar
En fluisterden ze toen de woorden?
En kropen er weer elke ochtend
Termieten uit de grond
En bouwden ze een huis voor hen
Een heuvel van de rode aarde
Een heuvel die hen heel maakte
Een krachtige structuur

Zo werden hier twee zielen
Met elkaar verenigd

Want wie zichzelf niet offert
En niet op de ander wacht
Wie niet voortdurend aan een huis bouwt
Aan kinderen, aan een goede ondergrond
Bewijst de liefde enkel lippendienst
Die is als de hyena in de higlo boom
Die een meisje van goede komaf bespringt
En zich daarna weer terugtrekt in de boom

Streeft hij naar het allerhoogste?
Naar de liefde als de grootste eer
Of mist er iets, ontbreekt er nog iets meer?

----------

Hertaling gemaakt in het kader van 'Duizend en één gedachte',
meertalig literair podium, Cultura Ede, 22 mei 2011


Auteur:   Mohamed Ibrahim Warsame (Hadrawi) [Somalië]
Originele titel: Jacayl dhiig ma lagu qoray

Er is gebruik gemaakt van een Engelse vertaling door Martin Orwin
© Nederlandse (verkorte) hertaling : Arjan Keene
Met dank aan Ali Omar en Mohamed Abdi

De roeping

De reuzenaronskelk

Bloeiende aronskelk
Man, wat een lijkenlucht
Wel imposant,
Deze stinkende reus

Liefdesspel met deze
Amorphophallusplant?
Prop die condoom dan
Maar gauw in uw neus!

Heilige boekhandel

    Foto Roos Aldershoff


Trendy locatie hoor
Hemels bestemmingsplan
Door al die leegloop nu
Helemaal hot

In die voormalige
Dominicanenkerk
Vond ik veel woorden
Maar weinig van God

Zie ook hier

Dichters in Prinsentuin

Ik mag gehoord worden!
Dichterlijk zomerfuif
Wat moet ik aan? En hoe
Spreek ik hen toe?

In de doorluchtige
Prinsentuinloofgangen
Lijkt mij wel passend
Een luid: kiekeboe!


www.dichtersindeprinsentuin.nl

Hockey Cock (op twee ballen)

De keepster van de Dames 1
was geen partij voor iedereen.
Er was maar één man in haar plan
en dat was Maarten-Pieter-Jan.

Ze hield haar doel goed in 't oog
en volgde, met een ruime boog,
haar fel begeerde hockey jock
naar 't oude materialenhok.

Daar trof ze toen haar pieterman
en hij bleek ook een Don Juan.
Al zat, helaas, zijn kromme stick
wel in de mond van Roderick.

Nippon

Aarde, wind, water
Zeventien kerncentrales
Een rijzende zon


Earth, wind and water
Seventeen nuclear plants
And a rising sun

Digitale liefde

Ik vraag aan Anna van Ikea
of ze van mij zou kunnen houden.
Ze knippert vrolijk met haar ogen:
"Ik hou van mensen maar ik kan geen
vragen over liefde beantwoorden.
Wel vragen over Ikea."

Als ik dezelfde vraag stel aan Eliza
dan reageert ze nogal koel:
"We hadden het over jou, niet over mij."

Als ik vervolgens aan haar vraag
wat Anna van Ikea hierover zeggen zou,
dan stelt de psychologe zelf een vraag:
"Welk antwoord zou je willen horen?"

Na een te lange pauze mijnerzijds volgt:
"Ik kan je echt niet helpen zonder dialoog."

Bieber Peeper

Die Bieber heeft nog vast 'n
Heel klein Bieber-piepertje
Ik denk niet dat dat past in
Zo'n gillerig klein lieverdje
Maar daarom heet-ie Just-in

Alfaman of bètablokker?

Ik ging naar Delft om wetenschap te leren.
De wiskunde, dat was mijn stratenplan.
Als fundament was dat de basis van
elk bouwwerk dat men ooit kon construeren.

Al snel rees twijfel over het studeren.
Was ik een bèta? Meer een alfaman?
Een cijferaar of toch een Don Juan?
Ik kon niet eens mijn hart zelf decoderen.

Zo dwaalde ik daar als een priemgetal.
Een deel van mij moest stellingen bewijzen,
de ander zocht naar liefde, taal en ziel.

Ik vond de zachtste ster in het heelal,
zij leerde mij om heen en weer te reizen.
De twijfel bleek slechts een achilleshiel.

Tankslag

Massabezuiniging
Leger niet leeg genoeg
Voor de defensie zijn
Tanks niets meer waard

Mannen van eer bij de
Cavalerie-eenheid
Pakken gewoon weer de
Fiets en het paard

Zie alhier

Damhert

  (c) Annet Muller

Ons damhert speelt uitsluitend schaak

Verliest van mij helaas wel vaak

"Maar dammen," zeg ik, "kun je wel!"

"Dat is," zegt hij, "een heel dom spel!"

Oesterman

Als er altijd een morgen
en iedereen kind.
Waren nergens nog zorgen,
werden bomen niet blind.

Als er niets meer te wensen
en luchten nooit lood.
Kreeg je schatten van mensen,
was de dodo niet dood.

Als er overal kleuren
en precies evenveel.
Zou er niets meer gebeuren
en alles bleef heel.

Maar zonder zwaarte geen licht,
en zonder licht geen gedicht.

Uit Arcadië

Ik dacht de hoofse wereld te verkennen
en struinde tuinen af in vreemde oorden.
Voorbij de grenzen van een oud moyenne
zocht ik de roos van vlees in wilde woorden.

Hoe diep ik ook in verse bronnen boorde,
hoe minder ik aan geur en klank kon wennen.
Ik miste strofen die ik liever hoorde,
en alles leek besprenkeld met cayenne.

Ter zuiderbreedte keerde weer het noorden,
in deze wereld vond ik geen antenne.
Ik vluchtte terug naar canto’s en akkoorden,
naar zoethout, en de kelk van navelstrengen.

Tomtom Live

Ik heb sinds kort een nieuw systeem,
het navigeert mij door het leven.
Een vreemde had het mij gegeven …
‘Zolang ik niets van je verneem.’

Het apparaat is nogal raar.
‘Sla niet rechtsaf. Wees dissident.’
‘Draag eens een staartje in je haar.’
‘Pas op, je vrouw wil graag een vent!’

Laatst zei het ding: ‘Schrijf nu dat boek.
Doe alles voordat het te laat is.’

Ik ga niet naar die man op zoek,
want vreemd advies is zelden gratis.

Totdat hij in mijn richting kijkt
hoor ik: ‘Bestemming niet bereikt.’

Mathemania

Het cijfer één heeft dus drie letters,
maar drie heeft er dan zelf weer vier.
Vier klopt! Daarna gingen die etters
bezuinigen op het papier.

En honderdelf dat is één woord,
maar duizend één: dat zijn er twee!
De logica in taal gesmoord …
het Groene Boekje: weg ermee!

Ach, rekenaars zijn ook niet wijs:
want honderdelf binair geschreven,
dan gaat de wiskunde op reis
en dat is dan gelijk aan zeven.

Het toppunt van het gekkengaatje:
de Powerpointers, witte boorden!
Die roepen bij hun laatste plaatje
dat dát meer zegt dan duizend woorden.