zaterdag 27 februari 2010

Zo wordt het nooit wat met dat dichten

Ik ben bijzonder gelukkig getrouwd,
met een vrouw waar ik enorm van houd.
Ik heb drie werkelijk geweldige kinderen
die ook best wel gelukkig zijn, tenminste,
dat zeggen ze na een pijnlijke marteling.
Ik heb een baan, ga fluitend naar mijn werk,
kan op de fiets zelfs, maar doe dat niet,
want vind dat zielig voor mijn auto.
Ik word voor die baan heel goed betaald,
en dat voor het schrijven in een taal
die alleen door apparaten wordt verstaan.
Ik ga zelfs naar een sportschool toe,
ben opgeruimd, netjes, goed geluimd,
je zou zeggen, maar waag het niet.
Dus waar moet ik in godsnaam rake beelden,
fraaie metaforen, merkwaardige woorden
en klinkende zinnen vandaan halen?
Hier wordt Sinterklaas niet gelukkig van.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten