We dachten dat we weer eens konden winnen.
Een lied dat ergens leek op dingedong,
een smurfenmeisje die het liedje zong,
een draaiorgel erbij: de winst is binnen.
Dat dorpse denken is ons weer fataal,
en Duitsland pakt dan ook nog eens de graal.
zondag 30 mei 2010
maandag 24 mei 2010
De équator
De a-b-c-d-equator
heeft een frappante linkersnor.
Die groeit niet aan de rechterkant,
hij vindt dat zelf niet onplezant.
Het heeft wel wat, zo’n halfgezicht,
al geeft het minder evenwicht.
Maar hij heeft last van pesterij
door kevers uit de mesterij.
Die zijn in meervoud rechtsgeaard
en zelf dus ongeëvenaard.
Toch roepen ze zeer labbekaks:
er komt een linkersnorrentaks!
De kakkerlak en pissebed
zijn ook al door hen ingezet
voor hun opruiend stinkbedrijf.
Er is nu een asielverblijf
vlakbij de k-k-kreeftskeerkring;
daar noemt men het geen afwijking.
What's in a name
Een etablissement in Scheveningen
had aan de gevel hangen: 'Bad Hotel'.
Het zat er vol met vele vreemdelingen,
maar Engelsen, die kwamen niet zo snel.
zaterdag 22 mei 2010
Laatste woorden
Wanneer een lichte dichter is gestorven
dan zou je denken: dat is minder zwaar,
hij heeft in zoveel mooie taal gezworven,
er komt een punt, dan is hij ermee klaar.
En al die grappen die hij heeft verwoord,
hoe vaak heeft hij wel niet de spot gedreven
met liefde, dood, met een karaktermoord,
of zelfs zijn eigen eindsonnet geschreven.
Ook als de ironie het af moet leggen,
toch zoekt hij naar een vorm die daarbij past,
die weergeeft wat hij daar over kan zeggen
al is hij nu dan zelf niet meer vormvast.
Het blijft een lullig puntje aan het leven:
de clou is van tevoren al gegeven.
I.M. Driek van Wissen
dinsdag 18 mei 2010
Loser of loverboy?
Donkere liefdeswolk
Waar is mijn lovergirl?
Ik ben haar kwijt en dat
Maakt ze publiek
Zit ze nu daar in een
Blijf-van-mijn-lijftehuis
Ik was heel aardig, maar
Aardig fysiek
Winnen
Bij Bayern laat men zien hoe je dat doet
Zij snappen wél de lessen van Van Gaal
En ja, je moet ook schieten om te scoren
Maar feitelijk is het een oud verhaal
De linies sluiten, omkeren, naar voren
Je stelt jezelf in dienst van het geheel
De mannen moeten weten waar ze horen
Zo niet dan lopen 'wij' uit het gareel
Helaas weet slechts Van Gaal hoe dat echt moet
Met teveel ego's loert de 'binnenzelfval'
Dan is de som wel elf, maar toch geen elftal
maandag 17 mei 2010
Anahorish 1944
Anahorish 1944
"We were killing pigs when the Americans arrived.
A Tuesday morning, sunlight and gutter-blood
Outside the slaughterhouse. From the main road
They would have heard the squealing,
Then heard it stop and had a view of us
In our gloves and aprons coming down the hill.
Two lines of them, guns on their shoulders, marching.
Armoured cars and tanks and open jeeps.
Sunburnt hands and arms. Unknown, unnamed,
Hosting for Normandy.
Not that we knew then
Where they were headed, standing there like youngsters
As they tossed us gum and tubes of coloured sweets."
Seamus Heaney, District and Circle
Anahorish 1944
'We slachtten varkens toen de Amerikanen kwamen.
Een dinsdagochtend, zonlicht en vergoten bloed
Buiten het slachthuis. Vanaf de grote weg
Moesten ze het kunnen horen, het schelle krijsen,
Hoe het wegstierf, en konden ze ons de heuvel
Zien afdalen in onze handschoenen en schorten.
Zij in twee rijen, geweren op de schouders, marcherend.
Pantserwagens en tanks en open jeeps.
Zonverbrande handen en armen. Onbekend, onbenoemd,
Oefenend voor Normandië.
Niet dat wij toen wisten
Waar ze heen gingen, we stonden daar als jong gebroed
En zij wierpen ons kauwgom en rolletjes snoep toe.'
zondag 16 mei 2010
JCO2 (Ecce Bomo)
Nog altijd weer die slakken met dat zout:
hoe Christus stierf, voor allen, aan het kruis,
de zondebok die deze schuld moet dragen.
De waarheid is verdwenen in geruis,
wij stellen bij herhaling weer de vragen.
Want geef maar toe: we weten het niet echt.
Hoe bleef zijn dood de tempelpriesters plagen?
Wat heeft Pilatus werkelijk gezegd?
Een feit: dat kruis dat was gemaakt van hout.
Dus zoek het niet bij Joden of in Rome,
ik zeg: het is de schuld van alle bomen.
Exact gezakt
Als u een kind heeft op de basisschool
En eens een blik werpt in het rekenboek
Begrijpt u er vermoedelijk niet veel van
De logica is echt volledig zoek
Als eitje koken, maar dan zonder steelpan
Recepten die helaas methode missen
Vermenigvuldiging wordt een soort deelplan
En staartdelen een vreemde vorm van gissen
Ze worden opgeleid tot halve zool
Een loterij, maar geen exacte sommen
De wiskunde is 'leuk' gemaakt door dommen
De Jezus Christushagedis
Geloof het wel of niet, maar hij bestaat,
in 't oerwoud van West-Zuid-Amerika.
Voor hem is dat dus het beloofde land.
Die basilisk gaat als een speer (i.k.).
De afkorting is zeker relevant,
in speren meet men daar de incakracht.
J.C. die rent op water! Zeer frappant.
Wie had dat daar in hemelsnaam verwacht?
En zie met wat voor snelheid hij dan gaat!
Hij mag dan over water kunnen lopen,
de Inca's blijven op een wonder hopen.
zaterdag 15 mei 2010
Sterrenstof
De tuin biedt uitzicht op de sterrennacht
Een fonkeling van verre stenen kernen
Een lichtspel dat aanvankelijk verdicht
Het zicht is als in donkere tavernen
Je ogen moeten wennen aan het licht
Om dan kristal van glas te onderscheiden
Ik zoek door stelsels in dit vergezicht
De wijzerpunten die naar Virgo leiden
En zie de ster die altijd op mij wacht
Ik hou van jou en hou van jou alleen
Jij straalt om al die sterren door mij heen
vrijdag 14 mei 2010
Come online
All that porn on the internet
It's virtually all over there
A single click and what you get
Are milky horrors, no underwear
Can we expel that visual pain
To a separate fenced-in slum
With their own little domain
Say, for instance at dot cum
Het wobbelpaard
Het hobbelpaard is ontevreden,
hij leidt een wobbelig bestaan.
Er wordt vaak op zijn rug gereden
door lieden die steeds harder gaan.
Kijk, als mijn top wordt overtreden
dan wobbel ik als een banaan,
want heen en weer gaan dan mijn sleden,
niet op en neer; zeer inhumaan.
En dan volgt er een zware klap,
lig ik te krijsen als een varken.
De klant vindt het een grote grap,
dat komt door al die prutpretparken.
Ach, d'tijd dat ze nog hobbelsnorden.
Misschien ben ik te oud geworden.
donderdag 13 mei 2010
Zo vader zo zoon
Mijn zoon gaat straks geneeskunde studeren
Eerst nog het schoolexamen dat hem wacht
Hij wil gemiddeld hoger dan een acht
Om om de loting heen te manoeuvreren
Ze hebben vroeg de wijsheid al in pacht
Die jeugd van nu daar kun je wat van leren
Ze kunnen zelf hun leven regisseren
En weten nu al: kennis dat is macht
Hij zal niet snel van 't rechte pad af glijden
En wordt de knapste dokter die ik ken
Zijn rijbewijs zit ook al in de pen
Het worden straks zeer heugelijke tijden
Als ik dan weer eens toeterdronken ben
Kan hij mij bob en nuchter huiswaarts rijden
All together now
I don't adhere much to distinctions
when it comes to poetry.
Lyrical, narrative, format or free.
Labels are for those
who cannot think outside a box.
Light verse, flarf, avant-garde,
romantic, modern, pre or post.
They separate this little world,
not for the better but the worse.
I'd prefer to speak of universe.
De softwarebug
De softwarebug is een hardnekkig beest,
hij kan het leven soms nogal vergallen.
Bijvoorbeeld tijdens een leuk gaming feest
laat hij gespeeld spontaan het licht uitvallen.
Als kranten schrijven over vreemde zaken
dan heeft de softwarebug het vaak gedaan:
een bus op hol, of windmolens die staken,
een brug die weigert om weer dicht te gaan.
Het beest schijnt in een lab te zijn bedacht,
wie dat gedaan heeft moet zich ernstig schamen.
Men fluistert over stille rekenkracht
bij een bedrijf dat ook iets doet met ramen.
Laatst is er zelfs een maanraket ontploft,
maar dat was niet de schuld van Microsoft.
maandag 10 mei 2010
Ornithogrammatica
Ik ken veel vogels bij hun naam,
ze zijn soms wel een beetje raar.
Laatst zag ik, zittend voor mijn raam,
zowaar weer eens een scharrelaar.
Een toppereend, de maraboe,
de nimmerzat, de salangaan,
een toekan met een kaketoe,
net zag ik nog een rotgans staan.
Maar vraag me niet naar hun geluid,
of naar een beeld bij elke soort.
Dat interesseert me ook geen fluit;
ik ken ze slechts als puzzelwoord.
Schaap zacht
Een ram op leeftijd werd weer kinderlijk,
dat is toch altijd weer een beetje naar.
Maar zijn gedrag werd nu wel hinderlijk.
Verward was hij laatst ergens in de kudde
een baby ram door elkaar aan 't schudden.
Hij dacht weer aan zijn oude rammelaar.
zondag 9 mei 2010
Hartverwarmend
Een hartenbeest sprak tot zijn lief:
'Je weet toch dat ik van je hou,
maar ik heb ook een ander wief.
Mijn linkerhart houdt niet van jou,
maar rechts blijf ik je altijd trouw.'
Vreemde vogel
'Ik doe het niet, je kunt me wat.'
Dat riep een mus, zeer aangedaan.
Het was ook wel een vreemde snuiter,
een vieze rare lippentuiter,
die onder aan haar tak kwam staan.
'Ik zoen dus niet een muskusrat!'
Money for nothing
Een rijke kat uit het theater
bewees ook in zijn testament
dat hij gevoel voor drama had.
'Mijn kinderen krijgen geen cent!',
schreef hij onder luid geschater.
Hij was een je-weet-wel-kater.
Broekdicht
Mijn achternaam schrijf je als Keene
Maar je spreekt het uit als Kien
Ik heb namelijk twee Britse genen
En één Amerikaanse jean
Tango amorica
Roemrijke stelletjes
Samen twee dactyli
Wel minder simpel dan
ik had verwacht
Maar daar is toch dan ons
dubbelblondkoningspaar
Alex en Maxima
klemtoon en kracht
De idioot op de Dam
Temidden van bedenkelijke stilte -
men houdt de adem in, de houding stram,
is doofstomheid niet de stem van kilte? -
was er de idioot, daar ergens op de Dam.
Aan wie denk jij, als je denkt aan doden?
Aan gesneuvelden, abstract, concreet,
aan troepen in een land met verre goden,
aan iemand die onlangs nog overleed?
In hoeken van het plein koeren de duiven,
die, dakloos, hun terrein wel kunnen afstaan.
En dan een schreeuw, een klap, mensen stuiven
naar god weet waar maar hier vandaan.
Als pleinvreesvee vertrappen we elkaar
om ons eigen lief en leed te redden.
Zelfs zonder vijand zijn wij kwetsbaar
als lichtgestoorde pissebedden.
De daklozen, de junks, paupers, criminelen,
we staan al met een passend label klaar.
Etnische zuivering kan dan niet schelen,
geef ons die twee minuten stilte maar.
We willen hem meteen een naam geven.
Pepe David Adam, alias 'De Rabbijn'.
In een andere tijd, een beter leven,
kon hij misschien wel een profeet zijn.
De vrijheid leeft in christelijke normen,
vive memor leti, in memoriam.
De oorlog leeft in ondergrondse wormen,
als idioot zullen zij schreeuwen op de Dam.
zaterdag 8 mei 2010
Biblical translation 101
Och, had ik dit maar niet geschreven
What a remarkable poem indeed
Vandaag gewoon in bed gebleven
From drunken sleep and fever freed
Waar komt die waanzin toch vandaan
Born from pomp and happenstance
Om in die woorden te gaan staan
To bring the reader in a trance
Weer zoekend naar die ene zin
Like a mathematical syllabus
Die bevestigt dat ik niettemin
Asserting language as a virus
Een gids ben van diepe gedrochten
Benign unto the human god
Walsend waar voorvaders vochten
Upon whom we dance and trod
Leid mij dan naar het avondmaal
We marvel at the great creator
En toon mij uw verborgen taal
And woe the poor translator
Brain drain
There was a bright fellow from Limerick
To whom any language was whim & trick
He was now into Dutch
But that proved too much
Telling us he was not a real slimmerik
vrijdag 7 mei 2010
Workin' Willy
If all those plays were writ by him,
a fact to which we now adhere,
he would not have much time for whim,
thus let alone to shake his spear.
He joined a troupe by happenchance,
left love in Stratford upon Avon.
The stage he climbed to strike his stance,
in labour lost as in great London.
I offer you a fool's conjecture,
the provenance of his poetry:
a meek forgiveness-seeking gesture,
mistaken for arcane adultery.
The sonnets were simply for love at bay,
she would not have it only half a way.
De kat
Een kat leeft langs ons heen in stille gratie.
De sleur van elke dag is katten vreemd.
Ze gaan hun gang en blijven ongeteemd,
hun taal verspint tot web van isolatie.
De kopjes wrijven averechts affectie,
hun geur wordt diep onder de huid gekrast.
Ook jij bent prooi, bereikbaar op de tast
voor wilde nagels, aaibare perfectie.
Misschien is dat wat wij nu node missen:
die trage lome onverschilligheid,
de ander naar ons denken laten gissen.
Gedachten op het einddoel, niet verroeren,
een lijf dat spanning onderhuids geleidt,
de sprong al klaar nog voor hem uit te voeren.
Abonneren op:
Posts (Atom)