...
Ode aan mijn modem
Wij zijn een draadloze verbinding, jij en ik.
Als ik aan je denk dan stromen mijn gedachten
op geluidsgolven door donkere kamers,
jij vangt ze op in glasvezels van blakend licht.
Ik kan steden, landen, continenten reizen
maar ben nooit ver van jou vandaan.
Jij vangt me op in uitvergrote woorden,
ik zie jouw lijf cursief hier voor mij staan.
Jij bent de code die mijn organen opent,
mijn zinnen slijpt tot een scherpe punt.
Jij bent van appels, ik ben van peren,
maar ik weet dat jij dat kunt vertalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten