Ik beperk mij hier maar even, qua terugblik op de jaren nul, tot het breed poëtisch leven, de rest is immers flauwekul. Er verscheen in het millennium de Dichter des Vaderlands, DdV. Voor een bescheiden stipendium belicht hij bollands wel en wee. Komrij, fabeldier van naam en eer, gaf cachet aan de nieuwe functie, bracht een club, een blad en meer; de poëzie kreeg weer intrapunctie. Vinkenoog, nu onsterfelijk en dood, was ad interim. Daarna Van Wissen, gedoe met pennen, zonder potlood. Nasr: Mi takki you, vette schizzel. Er waren ook andere laureaten, Hooftprijzen voor Gerlach, Krol, Ter Balkt, Ten Berge en Verhagen, te hoog om te bedanken voor de lol. Naast de tradities op oud papyrus werd de digitale revolutie feit, het internet, een prachtig virus, en openbaar toilet van deze tijd. Men sloeg massaal aan het bloggen, en toetert twitterend van blaat, met veel schapen, te weinig doggen, en soms een literaire technocraat. Dat laatste leverde gelukkig nog de meanders en de contrabassen en papieren mannen met een litblog tussen de flamende uitlaatgassen. Frank van Pamelen in de theaters! Bravo-geroep en enthousiast gefluit! En helemaal geen zaalverlaters maar hard geklap en bis-geluid! Er was ook nog de komst van flarf. Persoonlijk heb ik er weinig mee -'t rijmt niet voor niets op 'barf'- maar: googlen met taal is een idee. Ook weer: medeklinkende manifesten, we gaan het helemaal anders doen! Je kunt er de klok mee sync zetten, ik gok op zo'n dertig jaar na toen. En de tijdschriften, ach gossie. In 't aculturele politiek klimaat werden ze geveld, bij bossies, deels ook door digitaal spagaat? Het lichte vers, altijd zwaar weer, De Tweede Ronde wordt KortVerhaal. Geen trojka of ollekebolleke meer? Dat is pas werkelijk aculticiaal! Tot slot van 't roerige decennium, de anonieme verzenstrijd TNGW, met een spectaculair honorarium en een klein stapje richting DdV. N.a.v. een oproep voor een terugblik op de Jaren Nul, zie alhier. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten