Je achttiende lente komt er aan.
Wat zou ik geven om jou weer op
te zien groeien, mijn leven om
te keren en weer jongen te zijn.
Ik zou de tijd vertraagd laten
bloeien en jouw geboorte weer
zien als nieuw. Ik zou je weer
voor het eerst horen schreeuwen
toen jouw longen zich vulden
met gulzige slokken lucht.
Nu ben je het lichaam dat ik
niet meer zal zijn. Mijn adem
leeft in een godenzoon.
Jij bent me meer waard dan
een rib uit mijn lijf.
Voor Kevin, 17 jaar
