Je volgt de vogel met je ogen,
een verkreukelde lap boven
het glooiend landschap –
hoe hij zweeft,
langzaam mee draait,
zich bedenkt, lijkt het,
vleugels wendt,
tegen de wind hangt,
klapwiekt,
stijgt op termiek,
alsmaar stijgt,
tot het punt waar hij verdwijnt -
niets meer dan een paar veren,
dwarrelende vogelstof,
maar wat blijft zijn de eindeloze vragen,
traag cirkelend boven de vallei:
voor wie dan, waarom, waarheen,
hoe lang nog?
Maar geen landschap dat het hoort,
de heuvels geven geen antwoord.
