Als ik zo om mij heen kijk
denk ik: deze wereld is niet af.
Er zitten scheuren in de vloeren,
het stucwerk brokkelt aan de naden,
de trappen wankelen de hoogte in,
de waterleidingen staan op knappen.
En de bewoners hebben niet geleerd
dat om elkaar te leren begrijpen
ze eerst zichzelf moeten zien
zoals ze daadwerkelijk zijn.
Men prevelt aan de klaagmuren
dat alles beter is bij de buren,
of dat ze zoveel slechter zijn.
De Verenigde Naties zijn verdeeld,
de Verenigde Religies nog niet
eens in oprichting.
Er is niemand meer die wijn
kan maken uit water, niemand
doet water bij de wijn, er is
te veel zout, te weinig zoet.
Als evolutie het antwoord is,
waarom is die slak nog steeds
zo traag? Briljant ontworpen
met dat eigen huis, maar toch
ontbreekt er iets.
Ik zie vooral empirisch bewijs
voor gehaast creationisme.
Had dan godverdomme die laatste
dag ook nuttig besteed.
