zaterdag 28 november 2009

Wolvenklem, verkeerd geadresseerd

In mijn dromen zijn de doden gekomen

om de ramen zwart te wassen. Ze wasemen

de ruiten met hun huilende wolvenadem.


Er drijft een wolkerige dichtheid in de kamer

die de lucht uit je strot grijpt, met handen

waaraan langwerpig knokerige vingers vast.


Ze zijn veel te vroeg, denk je, of misschien

komen ze toch niet voor mij. Maar elk ander

alternatief in huis is onvoorstelbaar denkbaar.


Je gilt naar ze “Neem mij, neem mij”, maar

jouw stem verstaan zij niet. Je wordt wakker,

met mijn handen klemmend om jouw keel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten