Ik ben niet ouder geworden dan achttien.
De tijd staat in mij stil tot nooit.
Dacht ik, denk ik, wil ik nog geloven.
Mijn lichaam heeft nooit het bericht
gekregen dat het moest blijven staan.
Eén signaal gemist, even niet opgelet
en het moment is weer voorbij gegaan.
Ik was godverdomme toch uitverkoren,
ik zou toch worden overgeslagen
bij het verdelen van de dagen.
Wat heb ik toch gedaan met al die tijd.
Wat heb ik toch gedaan met al dat leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten