Zing dit lied, zing het zolang je kan.
Luid en duidelijk, met overmoed,
laat het stromen als uit een man
met vlammende benzine in zijn bloed.
Negeer de tweetongige drakenslang
die sist dat alles altijd tevergeefs is,
wees voor niemand anders bang
dan jouw bloedeigen gelijkenis.
Laat het klinken tot aan de rivier,
laat het water vaart verminderen,
tussen de spiegeling van riet en wier
drijven liefdes en verloren kinderen.
Zing dit lied, zing het omdat het moet.
Zing door tot je dat niet meer kan,
en als je dan zegt: zo is het goed,
doof ik je leugen als een brandweerman.
Opgenomen in het juninummer van Poeziepuntgl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten