Stadsdichterschap

Na een bijzondere verkiezingsavond 18 april heb ik de eer de eerste stadsdichter van Ede te mogen zijn.

De aanstelling zal voor een periode van drie jaar zijn. In overleg met de gemeente en De Edese Post zullen op diverse momenten gedichten van mijn hand in de krant worden geplaatst en voorgedragen bij speciale gelegenheden. Het navolgende gedicht las ik na afloop van de verkiezing voor, en zal vandaag in De Edese Post staan.

Ede

Waar wij nu zijn lijkt ergens op een stad.
We liggen vierkant ingesloten tussen A-wegen,
de Poortwachter biedt toegang tot de kern.
In de groenwal ligt het rode dak van Cinemec,
en 's zomers landt hier een toeristenzwerm.

En we zijn groot, dat wordt wel eens vergeten.
Een achttal woonkernen in de gemeente
en oude buurtschappen op Veluws grond.
De tijd herbergt vijfduizend jaar geschiedenis
sinds de eerste plaggenhut hier stond.

Want we hebben dan geen skyline of een Amstel,
wel stroomt de Rijn een steenworp hier vandaan.
En ook wij kennen de hartstocht van de nacht,
zoeken naar leven en liefde en gezichten,
ook wij zoeken een paradijs dat op ons wacht.

De rechten hebben we misschien dan niet,
wel hebben we de plichten van een stad.
De plicht om onze kern te cultiveren,
de plicht om elke dag weer goed te zorgen
voor ons onstadse, maar natuurlijke gebied.

© Arjan Keene