Het hobbelpaard is ontevreden,
hij leidt een wobbelig bestaan.
Er wordt vaak op zijn rug gereden
door lieden die steeds harder gaan.
Kijk, als mijn top wordt overtreden
dan wobbel ik als een banaan,
want heen en weer gaan dan mijn sleden,
niet op en neer; zeer inhumaan.
En dan volgt er een zware klap,
lig ik te krijsen als een varken.
De klant vindt het een grote grap,
dat komt door al die prutpretparken.
Ach, d'tijd dat ze nog hobbelsnorden.
Misschien ben ik te oud geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten